Kościół Pokoju w Jaworze
Kościół Pokoju przy ulicy Limanowskiego to imponująca drewniana świątynia, wzniesiona w latach 1654-1656 w wyniku pokoju westfalskiego. Projekt stworzył wrocławski architekt Albrecht Saebisch, a konstrukcję zrealizował miejscowy mistrz budowlany A. Gamper. W 1709 roku dodano wieżę, a kompleksową renowację budynku przeprowadzono w latach 1967-1968. Kościół ma szkieletową konstrukcję na ceglanej podmurówce, a wnętrze stanowi przestronna sala otoczona kilkoma poziomami empor z ozdobnymi balustradami, nad którymi góruje kasetonowy, drewniany strop.
Wnętrze ozdobiono polichromią w 1710 roku, a całość dekoracji idealnie harmonizuje z wyposażeniem. Empory, w liczbie czterech kondygnacji, zdobi około 200 malowideł. Na drugiej i czwartej kondygnacji ukazane są sceny biblijne z odpowiednimi cytatami, a pozostałe zdobią herby szlacheckich fundatorów świątyni. Szczególną wartość ma barokowa ambona z 1670 roku, wykonana przez Mateusza Knote z Legnicy, oparta na figurze anioła z księgą „Wiecznej Ewangelii.” Kosz ambony zdobią wizerunki czterech ewangelistów. Kościół Pokoju w Jaworze oraz w Świdnicy, będące największymi drewnianymi budowlami sakralnymi w Europie, zostały w 2001 roku wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Kościół Pokoju w Jaworze
Kościół Pokoju w Jaworze – zabytkowy drewniany kościół ewangelicki o konstrukcji szachulcowej, usytuowany w mieście Jawor, jest zabytkowym budynkiem sakralnym wybudowanym na mocy porozumień pokoju westfalskiego zawartego w 1648 i kończącego wojnę trzydziestoletnią.
Stalla
Stalla ( Ława pastorska) z 1683 r. z przestawieniami trzech Cnót Boskich z 1708 r.
Ława pastorska w Kościele Pokoju w Jaworze to jeden z najbardziej wartościowych elementów wyposażenia tej świątyni. Powstała w 1683 roku, a w 1708 roku ozdobiono jej balustradę malowidłami przedstawiającymi trzy cnoty teologiczne: Wiarę, Nadzieję i Miłość.
Umieszczona w prezbiterium ława była wykorzystywana przez duchownych podczas nabożeństw. Jej misternie wykonane zdobienia oraz głęboka symbolika świadczą zarówno o wysokim kunszcie artystycznym, jak i o teologicznym znaczeniu tego wyjątkowego dzieła.
Epitafium Rosiny Broser
Epitafium Rosiny Broser zd. Hiebner, urodzonej 16 grudnia 1668 roku a zmarłej w 1708 roku mając 39 lat, 35 tygodni i 7 dni, żony Friedricha Broser. Na płycie widnieją płaskorzeźby głów zarówno Rosiny jak i Friedricha. Ponadto u góry epitafium widnieje nazwisko drugiej jego żony Marii zd. Hoffmann.
Chrzcielnica
Chrzcielnica ufundowana przez Georga i Annę z domu Galtza Schweinitzów w 1661 r.W 1694 roku jaworski mieszczanin Georg Lader ufundował do niej srebrną misę. Najstarszy zabytek ruchomy kościoła w Jaworze.
Chrzcielnica wykonana w stylu manierystycznym, w 1661 r. przez lokalny warsztat śląski, wymiary 103×103 cm, materiał – drewno polichromowane, ciemnobrązowe, złocenia, snycerka. Chrzcielnica o formie kielicha z sześcioboczną czaszą. Jej podstawę zdobią herbyrodziny fundatora, cztery postacie aniołów oraz werset z Ewangelii wg św. Marka.
Krawędzie wieloboku podkreślone wolutami, z biegnącym środkiem atragalem, ścianki pokryte symetrycznym ażurowym ornamentem chrząstkowym z centralnie umieszczoną głową kobiecą. Na brzegu czasy biegnie napis w języku niemieckim, gotycką majuskułą. Stopa na prostej, sześciobocznej podstawie.
